Είναι ο έβδομος κατά σειρά μήνας του έτους αλλά και ένας από τους πλέον ζεστούς μήνες του καλοκαιριού. Κατά τους αρχαίους Έλληνες ήταν πρώτος μήνας και έφερε το όνομα Εκατομβαιώνας λόγω των πλούσιων θυσιών που έκανα κατά την περίοδο της πρωτοχρονιάς. Το σημερινό του όνομα το οφείλει στο Ρωμαίο αυτοκράτορα Ιούλιο Καίσαρα που γεννήθηκε το μήνα Εκατομβαιώνα των Αθηναίων. Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στο Μέγα Συναξαριστή αναφέρει : Ο μην Ιούλιος έχων ημέρας ΛΑ (31), η ημέρα έχει ώρας ΙΔ (14) και η νύξ ώρας Ι (10). Σημείωσαι ότι ο μην ούτος ωνομάσθη Ιούλιος διότι εγεννήθη εις αυτό ο Καίσαρ Ιούλιος, όστις εφάνη εν τη Ρώμη πρώτος μονάρχης προ Χριστού έτη 47 ή 45 και εφονεύθη εις το δικαστικόν βήμα από τον Βρούτον και Κάσιον. Εις τιμήν του πρώτου μονάρχου τούτου η Γερουσία της Ρώμης ωνόμασεν Ιούλιον τον από Μαρτίου αριθμούμενον πέμπτον τούτον μήνα, εν ω εγεννήθη, ο μην δε ούτος ωνομάζετο παλαιά Καντήλιος. 

Παρακολουθείστε το βίντεο μας για τον μήνα Ιούλιο - Χορτοθέρ

Tweet

Ο Αύγουστος ήταν ο έκτος μήνας κατά το Ρωμαϊκό ημερολόγιο Sextilis αλλά η σύγκλητος προς τιμή του Ρωμαίου αυτοκράτορα Αύγουστου Οκταβιανού τον ονόμασε Αύγουστο, κάτι ανάλογο με τον μήνα Ιούλιο από τον αυτοκράτορα Ιούλιο Καίσαρα. Ο αντίστοιχος μήνας κατά τους αρχαίους Έλληνες ήταν ο Μεταγειτνιών. Λέγεται και Δριμάρης, Άλουστος, Συκολόγος. Στον Πόντο λεγόταν Αύγουστος στα Κοτύωρα, την Ίμερα και τη Χαλδία. Στην Οινόη λεγόταν Αύγοστος, στην Τρίπολη και Χαλδία Άγουστος, στην Ινέπολη Άγοστος.

Παρακολουθείστε το βίντεο μας για τον μήνα Αύγουστο

Tweet

Χριστός γεννέθη ( δημοτικό τραγούδι )

« Χριστός γεννέθη χαρά σον κόσμον, χα καλή ώρα, χα καλή σ' ημέρα,
Χα καλόν παιδίν οψέ 'γεννέθεν, οψέ 'γεννέθεν κι αύρι 'νεστέθεν.
Τον εγέννεσεν η Παναγία, Τον ανέστεσεν αε-Παρθένος.
Τον επέρπαξαν οι χ̌ίλ' Εβραίοι, ας σα 'κρόντικα κι ας σην καρδίαν,
αίμαν έσταξεν πλεγήν κ' εφάνθεν, ούμπ' αμ έσταξεν εμυροστάθεν,
εμυρίστεν ατ' ο κόσμος ούλον, για μυρίστ' ατο και συ αφέντη.
Έξω στην αυλή δένδρον εστάθεν (φύτρωσε), δένδρον άκαυον και κυπαρέσσι,
δέρ' ατ' ο ήλον δέρ' ατ' αέρας, ρούζ'νε τ' άθια 'θε, μυρίζ' αυλέαν.
Εκατέβ' αφκά σο σταυροστράτ', δαβαίν' άλογα δαβαίν' μουλάρι͜α,
χρυσοκάλυβα καλυβωμένα, 'ς σο κιφάλ'ν ατουν χρυσόν τουλπάν' εν',
και σα μέσα 'τουν χρυσόν ζωστήραν. Χώρτσον κι έπαρεν ανεμοπόδ'κα και χρυσοκαλυβωμένα.
Δέβα σο ταρέζ' κ' έλα σην πόρταν, χα τσιρόπα χά μηλόπα, χα ξερά κοκκυμελόπα,
Έρθαν τη Χριστού τα παλικάρι͜α, θέλ'νε ούβας (χουρμάδες) θέλ'νε λεφτοκάρυ͜α ».

Tweet